Kilka słów o nas
Wspólnota Ewangelizacyjna Woda Życia powstała na przełomie 1997 i 1998 r. w duszpasterstwie akademickim przy parafii św. Jakuba Apostoła w Warszawie. Założycielem wspólnoty był nowy wtedy duszpasterz akademicki ks. Roman Trzciński wywodzący się z ruchu Światło-Życie.
Początki to październik 1997 r. Grupka 15 osób zainicjowała spotkania w poszukiwaniu swojego miejsca i swojej misji w środowisku akademickim. Byli to studenci różnych uczelni, z różnych stron Polski poszukujący czegoś więcej. Jedna z uczestniczek, zapytana: Czego tu szukasz?, powiedziała: pogłębienia życia wewnętrznego. Dziś, po 20 latach, do wspólnoty przynależy przeszło 1200 osób, a przeszło 7 tysięcy uczestniczyło przynajmniej raz w spotkaniach wspólnoty. Powołaniem i charyzmatem wspólnoty jest ewangelizacja w środowisku akademickim, a strategią jest ewangelizacja OIKOS.
Wspólnota spotyka się w kościele parafialnym w każdy wtorek o godz. 20.00 na dużym zgromadzeniu, które ma charakter wspólnej modlitwy uwielbienia połączonej z nauczaniem i adoracją. Raz w miesiącu jest Eucharystia. Wspólnota składa się z małych grupek – komórek. Spotkania grupek odbywają się zarówno w ramach dużego zgromadzenia wspólnoty w różnych pomieszczeniach kościelnych, jak również raz w miesiącu w mieszkaniach prywatnych w całej Warszawie.
Gdy spotykamy się we wspólnocie na uwielbieniu, w centrum spotkania jest Jezus Chrystus, którego ogłaszamy Panem i Zbawicielem naszego życia, zapraszając Go do naszych serc. Modlimy się też o Ducha Świętego, aby zstępował na nas i uzdalniał nas do świadectwa i ewangelizacji. Każde spotkanie wspólnoty ma wydźwięk ewangelizacyjny, szczególnie dla tych, którzy przychodzą na spotkanie po raz pierwszy.
Parafia św. Jakuba jest usytuowana pośród domów studenckich – w pobliżu jest 9 dużych akademików, czyli ok. 5000 studentów. Na terenie parafii znajdują się budynki kilku wydziałów Uniwersytetu Warszawskiego. Na każde spotkanie wspólnoty przychodzi zatem dużo nowych ludzi, jedni przyprowadzają drugich. Przeciętnie każdego roku do wspólnoty przychodzi od 400 do 500 osób. Około połowa tej grupy we wspólnocie pozostaje. Wszystkich obejmujemy ewangelizacją. Naszym pragnieniem jest, aby wszyscy, którzy do nas przychodzą, mogli spotkać Jezusa Chrystusa, usłyszeć Jego słowo, doświadczyć Jego miłości. Dla nowych członków wspólnoty organizujemy specjalne spotkania wprowadzające – „Pierwsze kroki”.
Wspólnota ewangelizacyjna
Ewangelizacja w naszej wspólnocie realizuje się na kilku płaszczyznach. Podstawowym wymiarem jest Ewangelizacja OIKOS – jest to ewangelizacja indywidualna, która dokonuje się w środowisku, w którym żyjemy na co dzień. Owocem tej ewangelizacji jest to, że ludzie, którzy są członkami naszej wspólnoty, przyprowadzają ludzi ze swojego środowiska, np. brat przyprowadza siostrę, kolegę ze swojego akademika, wydziału, grupy studenckiej lub kogoś, z kim pracuje. Zwykle zanim ktoś kogoś przyprowadzi do wspólnoty odbywa z nim szereg rozmów, wchodzi z nim w relację przyjacielską, modli się za niego. Tak więc ewangelizacja indywidualna jest pewnego rodzaju procesem, jest drogą, która prowadzi do wejścia do wspólnoty, oddania swojego życia Jezusowi i dalszej formacji bycia uczniem Chrystusa. Nasza wspólnota angażuje się też w inne formy ewangelizacji. Prowadzimy rekolekcje ewangelizacyjne w różnych parafiach w okresie Adwentu i Wielkiego Postu. Przez kilka lat animowaliśmy w parafii grupki młodzieży przygotowujące się do Sakramentu Bierzmowania. Uczestniczymy też razem z innymi wspólnotami warszawskimi w ewangelizacji ulicznej na Starówce w Warszawie. Chodzimy po akademikach, odwiedzając ludzi i zapraszając ich do duszpasterstwa akademickiego. Prowadzimy w Radiu Warszawa audycję dla studentów w poniedziałkowy wieczór – „Czas Eliasza”. Od kilkunastu lat jesteśmy zaangażowaniu w prowadzenie Kursu Alpha i posługa ta bardzo rozwinęła się w naszej wspólnocie. Prowadzimy 3 edycje rocznie, jedna po drugiej – w każdej uczestniczy 150-200 osób. Mamy też dużo ludzi zaangażowanych w ten rodzaj ewangelizacji.
Zjawisko migracji we wspólnocie przejawia się w następujący sposób. Duszpasterstwo akademickie skupia ludzi z różnych miast i wsi całej Polski, młodzi studenci muszą odnaleźć się w dużym mieście i nowych warunkach egzystencji. Gdy przychodzą do wspólnoty, odnajdują tu przyjazne środowisko, przyjaciół i poniekąd dom. Atmosfera panująca we wspólnocie, przyjazne relacje, spontaniczna i bezinteresownie udzielana pomoc sprawiają, że studenci mogą jakoś odnaleźć się w nowych warunkach z dala od swoich rodzin. Z drugiej strony duszpasterstwo akademickie jest przejściowe – ludzie przychodzą na studia i odchodzą. Chcemy więc, aby mogli w naszym środowisku doświadczyć spotkania z Jezusem. Przychodzą bowiem do nas często w poszukiwaniu czegoś, po różnych przejściach, często w kryzysie i oddaleniu od Boga. Stwarzamy we wspólnocie warunki do formacji duchowej, aby wraz z rozwojem intelektualnym mieli możność rozwoju wewnętrznego. Wielu studentów, kończąc studia, pozostaje w Warszawie, podejmują tu pracę, pozostają też we wspólnocie, w której się zakorzenili i zaangażowali w jakąś służbę ewangelizacji.
Struktura wspólnoty
Wielu młodych ludzi w atmosferze przyjaznych relacji odnajduje powołanie małżeńskie. Mamy już przeszło 150 małżeństw, które „zrodziły się” we wspólnocie. Małżeństwa te spotykają się w kręgach rodzinnych, mają swoją regułę życia, formację małżeńską, a w czasie wakacji odbywają tygodniowe rekolekcje zamknięte. Angażują się też w ewangelizację w sąsiedztwie i w pracy. Prowadzimy też dla małżeństw Kurs Małżeński, który przyczynia się do odnowy małżeńskiej w relacji wzajemnego oddania i prowadzi małżonków do głębszego uczestnictwa w życiu wiary.
Wielu młodych chłopców i dziewcząt, szukając swojego powołania, odnalazło lub odnajduje się na drodze powołania kapłańskiego czy zakonnego. Obecnie mamy już 12 wyświęconych księży z naszej wspólnoty, kilku kleryków, którzy w różnych seminariach przygotowują się do kapłaństwa, i kilkanaście dziewcząt w różnych zakonach i zgromadzeniach życia konsekrowanego.
Trzon wspólnoty tworzy Przymierze. Są to ludzie, którzy głęboko utożsamiają się ze wspólnotą, są animatorami małych grupek, angażują się w różne diakonie. Jest to grupa około 200 osób. Pasterzem wspólnoty jest ks. Roman Trzciński – nasz założyciel. Wokół niego gromadzi się kilkunastoosobowa diakonia moderacji, która spotyka się raz w tygodniu na modlitwie, rozeznawaniu i podejmowaniu decyzji w przewodzeniu wspólnocie.
Rekolekcje wspólnotowe
We wspólnocie prowadzone są rekolekcje wyjazdowe; szkoła modlitwy, rekolekcje o uzdrowieniu wewnętrznym, kursy metody komórkowej. Od lat odbywają się one w Domu Rekolekcyjnym im. Jana Pawła II w Kaniach Helenowskich (k. Pruszkowa). Głównym spotkaniem wyjazdowym jest tzw. kongregacja wspólnoty, a więc spotkanie wszystkich osób odpowiedzialnych. Łączy się ono z Dniem Jedności „Wody Życia”, na który zaproszone są wszystkie grupy wchodzące w skład naszej wspólnoty. Jest to czas wspólnego wsłuchiwania się w natchnienia Ducha Świętego. Daje nam okazję do przyjmowania inspiracji, rozeznawania kierunków działań i budowania jedności, której źródłem jest sam Chrystus. W roku 2018 z okazji dwudziestej rocznicy istnienia wspólnoty spotkanie to odbyło się w Świątyni Opatrzności Bożej i stało się przestrzenią dziękczynienia nie tylko za nas, ale za całe środowisko Nowej Ewangelizcji w Warszawie.
Poza okresem roku akademickiego organizowane są dłuższe rekolekcje, wyjazdy, pielgrzymki. Raz na kilka lat organizujemy wspólnotowy wyjazd do Ziemi Świętej. Od kilku lat w pierwszym tygodniu września wyjeżdżamy na rekolekcje w Tatry. Są to swoiste rekolekcje w drodze, w których uczestniczy ponad 150 osób.